کفش‌ها درباره صاحبان خود چه می‌گویند؟

 دانستنیها

محققان اعلام کردند؛ می توان ظرف چند ثانیه اطلاعات زیادی درباره شخصیت افراد با نگاه کردن به کفش آن ها به دست آورد. به گزارش ایسنا، «کریستین کراندال» سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه کانزاس معتقد است که می توان سرنخ هایی درباره شخصیت افراد شامل وضعیت روحی، احساسی، دیدگاه ها و حتی وضعیت مالی افراد را در کفش آن ها یافت. در پژوهش انجام شده، ۲۰۸عکس از کفش های مختلف به ۶۳دانشجوی حاضر در این تحقیق نشان داده و از آن ها خواسته شد که پیش بینی خود را درباره صاحب کفش اعلام کنند. نتیجه این پژوهش که در مجله Journal of Research in Personality منتشر شده است، نشان می دهد که در بیشتر موارد پیش بینی افراد درباره شخصیت صاحبان کفش با واقعیت مطابقت دارد. محققان با توجه به نوع و ظاهر کفش، شخصیت افراد را این گونه توصیف می کنند: کفش ساق دار: افرادی که علاقه زیادی به پوشیدن کفش ساق دار دارند، درون گرا، با تمایلات کناره گیری و انزوا از جامعه هستند. از ثبات عاطفی کمتری برخوردار هستند و روحیه ای تهاجمی دارند. کفش مدروز: کاملا مشخص است افرادی که از کفش مد روز استفاده می کنند، درآمد نسبتا بالایی دارند، به ظاهر خود بسیار اهمیت می دهند و تا حدودی مغرور هستند.

کفش شاد و رنگی: افرادی که از کفش های رنگارنگ استفاده می کنند، ثبات احساسی بیشتری دارند، برون گرا و بسیار فعال هستند. این افراد تمایل دارند با مدل و رنگ کفش هایشان پیامی را به دیگران منتقل کنند. محققان تاکید می کنند که کفش شاد و رنگارنگ الزاما باعث شادی افراد نمی شود. کفش راحتی: افرادی که از کفش های معمولی و نه چندان شیک استفاده می کنند، ویژگی شخصیتی متمایزی ندارند و مانند پوشش خود، شخصیت های آرام و ساده ای دارند. کفش قدیمی: افرادی که از کفش های قدیمی استفاده می کنند، بسیار برون گرا هستند و از ثبات شخصیتی بالایی برخوردارند. محققان دانشگاه کانزاس اظهار داشته اند که برخی سرنخ هایی که کفش درباره صاحبش می دهد بسیارواضح است. برای مثال کفش های گران قیمت از وضعیت درآمدی صاحبش حکایت می کند و کفش های براق و رنگی متعلق به افرادی برون گراست.

کفش هایی که ممکن است نو نباشد اما سالم و تمیز است متعلق به افراد باوجدان و وظیفه شناس است. برخی از سرنخ ها کمتر مشهود است، برای مثال کفش های کاربردی متعلق به افراد سازگار است. افرادی که نوعی اضطراب و نگرانی درباره روابطشان دارند کفش های نو می پوشند و آن ها را سالم نگاه می دارند، شاید بتوان گفت این امر به نگرانی آن ها درباره ظاهرشان و چگونگی تفکر دیگران درباره آن ها باز می گردد.

کفش مناسب پا یا پای مناسب کفش!

کفش طبی مناسب چگونه کفشی است؟

معمولا هنگام خرید کفش اولین ویژگی که در نظر می گیریم، ظاهر زیبای آن است و کمتر به این نکته توجه می کنیم که استفاده از کفش تنگ و نامناسب تأثیر سوئی بر سلامت ما می گذارد و حتی ممکن است مشکلاتی برای ستون مهره ها، کمر و زانو ایجاد کند. در مقابل باید دانست که بسیاری از دردهای استخوانی با تجویز کفش مناسب از سوی پزشک متخصص درمان می شود. برای اطلاعات بیشتر درباره استفاده از کفش های طبی با دکتر فرشید باقری متخصص ارتوپدی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت وگویی انجام داده ایم.به طور کلی کفش های طبی ارتوپدی به کفش هایی اطلاق می شود که برای اصلاح تغییر شکل پا و کمک به راه رفتن بیمار تجویز می شود.دکتر فرشید باقری با بیان این مطلب افزود: کفش های طبی تجاری که در بازار و بدون نیاز به نسخه پزشک فروخته می شود صرفا کفش های راحتی است که کفی آن نرم تر و قالب آن آزادتر است.کفش های موجود در بازار از جنس چرم و قابل انطباق با پاست. در حالی که کفش های مجلسی چه زنانه و چه مردانه یا بچه گانه با قالب های معمولی ساخته و بیشتر به ظاهر آن توجه می شود. با پوشیدن این کفش ها پا تحت فشار قرار می گیرد.وی در ادامه صحبت های خود با اشاره به این که استفاده از کفش های غیراستاندارد سلامت پا را به خطر می اندازد، افزود: میخچه، درد پا و خستگی زودرس از عوارض استفاده از این نوع کفش هاست.بایدگفت امروزه کفش های طبی زیر نظر مهندسان ارتوپد و با تجویز پزشک ساخته می شود. هم چنین برای تهیه کفی طبی متخصص با مشاهده چگونگی راه رفتن و لمس کف پا کفی طبی مناسب را برای فرد تجویز می کند.نکته ای که یادآوری آن ضروری است این است که بدشکلی پا به هر دلیلی که باشد باعث مشکلاتی برای فرد می شود بنابراین حتی کودکان و نوجوانان نیز برای اصلاح شکل پا و راه رفتن ناچار به استفاده از کفش طبی هستند.بعضی از متخصصان معتقدند که از سنین خردسالی باید پای کودک را با کفش مناسب آشنا کرد تا او اولین گام هایش را بردارد. پای کودک گوشتی است و او نیاز به کفش مناسب دارد تا مچ پایش را بگیرد.با انتخاب کفش مناسب کودک موقع راه رفتن محکم تر قدم برمی دارد. استفاده از کفی طبی نیز در افرادی که تغییر شکل پای آن ها هنوز به صورت ثابت درنیامده است مفید است.وی در ادامه افزود: از نظر پزشکی کفش باید اندازه مناسب داشته باشد به گونه ای که پاها در آن کاملا راحت و آزاد باشد.برای ساخت کفش طبی که توسط پزشک تجویز می شود، از پای فرد قالب گرفته می شود و هر فرد قالب مخصوص به خود را دارد.این کفش ها بر اساس نیاز افراد توسط پزشک ارتوپد تجویز می شود.یک سری از کفش های طبی نیز برای رفع مشکلاتی مانند کف پای صاف تجویز می شود. کفی این کفش ها به پا قوس مناسب را می دهد.ظاهر این کفش ها در بیرون صاف است ولی داخل آن به گونه ای طراحی شده است که قوس پا را اصلاح کند و فرد احساس راحتی بیشتری کند. البته باید دانست این کفش ها کف پای صاف را اصلاح نمی کند. دکتر باقری افزود: بعضی از بیماران که کف پایشان صاف است با پوشیدن کفی های قوس دار احساس ناراحتی می کنند زیرا باید فشار زیادی را در قسمت کف پا تحمل کنند. از این رو این نوع کفش های طبی حتما باید توسط پزشک ارتوپد تجویز شود.

افرادی که کف پایشان تغییر شکل مادرزادی دارد، پا چمبری یا در هم پیچیده است و پاها و انگشتان به داخل می چرخد یا تاندون پا کوتاه است حتما باید با تجویز پزشک متخصص کفش مناسب را انتخاب کنند. در برخی موارد اگر کودک با همین حالت پا رشد کند پس از مدتی با پشت پا راه می رود. برای جلوگیری از این مشکل باید کودک درمان شود. در مواردی پزشک پای وی را گچ می گیرد و در بعضی موارد به جراحی نیاز پیدا می کند. به این بیماران، ۳ ماه پس از عمل جراحی استفاده از کفش طبی تجویز می شود تا از عود مجدد نقص پا پیش گیری شود. این کفش ها باید تا ۲ سالگی استفاده شود تا رشد پا و تاندون ها متناسب با هم باشد. به مرور زمان دیگر کودک نیازی به استفاده از کفش های طبی نخواهد داشت. این ارتوپد درباره بیمارانی که انحراف محور زانو دارند افزود: کودکی که زانوی پرانتزی دارد باید قبل از ۳ سالگی توسط پزشک ارزیابی شود. برای این بیماران کفش طبی تجویز می شود. این کفش ها طوری طراحی شده است که شکل زانو را اصلاح می کند. در این موارد استفاده از کفش های طبی روزانه و شبانه به بیمار تجویز می شود. در کفش هایی که کودک در روز از آن استفاده می کند کفی های مخصوص شبیه کفش شیب دار وجود دارد تا پای کودک در مدت رشد اصلاح شود. کفش های طبی شبانه نیز طوری به پای کودک بسته می شود که زانو را تحت فشار قرار دهد و مداوم یک نیروی متناسب برای اصلاح زانوها وارد کند. این کفش ها به مرور زمان به شرطی که تشخیص بیماری زیر ۵-۴ سالگی باشد زاویه پا را اصلاح می کند. اما در مواردی که بیماری دیر تشخیص داده می شود استفاده از این کفش ها تاثیری ندارد. وی افزود: کفش های طبی موجود در بازار نیز علاوه بر داشتن استاندارد تعریف شده، باید نرم و انعطاف پذیر باشد کفش نباید خیلی نرم یا سفت باشد. باید از نظر اندازه کاملا آزاد باشد، تنگ یا گشاد نباشد. انگشتان پا باید راحت باشد. استفاده از کفش پاشنه دار بیشتر از ۳ یا ۴ سانت توصیه نمی شود. از نظر جنس نیز باید از مواد چرم طبیعی ساخته شده باشد تا قابلیت جذب عرق را داشته باشد و از رشد باکتری نیز جلوگیری کند. کفی کفش هم بهتر است مناسب کف پای فرد باشد به گونه ای که پستی و قوس پا را بگیرد و انعطاف پذیری آن خوب باشد. وی استفاده از کفش های طبی تجاری با ویژگی های مناسب را به تمامی افراد توصیه می کند.

نسخه طب سنتی برای دردهای مفصلی

تقسیم بندی۵ گانه درد مفصل درگفت وگو با متخصص طب سنتی

درد مفصل، آرتروز، دیسک کمر جزو بیماری هایی است که افراد زیادی را درگیر کرده است و بعضی از بیماران از درمان و توصیه های ورزشی بی نتیجه شکایت می کنند. اگر شما یا اطرافیانتان جزو این بیماران هستید و درد دوباره به سراغتان آمده است و قصد دارید خود را برای جراحی آماده کنید پیشنهاد می کنیم این مطلب را بخوانید.

دکتر سیداسماعیل سعیدی متخصص طب سنتی در گفت وگو با خراسان با تقسیم بندی انواع بیماری های مفصلی در ۵ گروه به علایم و درمان این بیماری ها اشاره می کند. در صورت مشاهده هر یک از این علایم بهتر است به جای به کار بستن توصیه اطرافیان به پزشک متخصص مراجعه کنید.

بیماری های مفصلی در طب سنتی به ۵ دسته عمده تقسیم می شود و متخصصان ۵ علت اساسی را برای آن برمی شمارند. وی با بیان این مطلب می افزاید: دسته اول دردهای مفصلی ناشی از غلبه خلط خون است و به درد مفصل دموی شناخته می شود.در این بیماران احساس درد همراه با ورم و تغییر رنگ مفصل به قرمزی دیده می شود و مفصل گرم است. نبض این بیماران قوی است. این بیماری بیشتر در سنین نوجوانی و جوانی که تولید خون بیشتر است و همچنین در فصل گرم سال دیده می شود.برای درمان این بیماران حجامت یا فصد مفید است و در کنار آن مصرف مواد خوراکی و دارویی که حرارت بدن را کاهش دهد، توصیه می شود.دسته دوم بیماری های مفصلی ناشی از افزایش صفراست. در این بیماری مفصل ورم مختصری دارد، گرم است و رنگ آن قرمز مایل به زرد است.این بیماری به طور عمده در افراد گرم مزاج و در فصل گرم سال دیده می شود و بیشتر در سنین جوانی شیوع دارد.دسته سوم از بیماری های مفصلی که بیشتر در جامعه ما دیده می شود، بیماری های ناشی از افزایش خلط بلغم است. در افرادی که درد مفصل ناشی از بلغم دیده می شود ، مفصل متورم، سفیدرنگ و هنگام لمس سردی آن محسوس است. در این بیماران خوردن مواد غذایی با مزاج سرد به سردی مفصل می افزاید. این افراد وقتی در معرض سرما قرار می گیرند، احساس درد بیشتری می کنند به عنوان مثال در فصل تابستان وقتی فرد مقابل وسایل سرمایشی قرار می گیرد، احساس درد بیشتری می کند.در این بیماران مفصل کمی سنگین است و درد آن عمقی است یعنی برخلاف دردهای مفصل صفراوی که در سطح احساس می شود، درد این افراد عمقی و در مفصل پخش می شود.برای درمان باید این بیماران غذاهایی با مزاج گرم مصرف کنند. نخودآب که شامل نخود، گوشت کبک یا بلدرچین همراه با کمی ادویه پخته شده، غذای مناسبی است که به این بیماران توصیه می شود.وی می افزاید: به طور کلی برای دفع خلط اضافه در بدن بیماران باید از غذا و داروهای ممزج و مسهل استفاده کرد تا خلط به راحتی دفع شود زیرا در شرایط عادی خلط قوام و غلظت مناسب برای دفع را ندارد و باید به اصطلاح پخته شود تا به غلظت مناسب برای دفع برسد. علاوه بر این مالیدن روغن های گیاهی با مزاج گرم ازجمله بابونه و بادام تلخ به تسکین درد کمک می کند.

دسته چهارم از بیماری های مفصلی به دلیل غلبه خلط سوداست. در این افراد به دلیل افزایش این خلط، مفصل ورم مختصری دارد و احساس سنگینی مفصل کمتر از افراد بلغمی و دموی است، رنگ مفصل مایل به تیرگی است و این افراد باید از خوردن سردی و قرار گرفتن در معرض سرما، خودداری کنند.

این متخصص طب سنتی در ادامه می افزاید: در افرادی که مشکل مفصل سوداوی دارند علاوه بر افزایش خلط در مفصل عواملی از قبیل مشکلات روحی و روانی باعث افزایش درد می شود. علایمی از قبیل وسواس فکری، بدخوابی و خواب های آشفته نیز معمولا در این افراد دیده می شود و پزشک متخصص این افراد را از مصرف غذاهایی با مزاج سرد منع می کند. باید از غذا و داروی مناسبی برای دفع خلط از مفصل استفاده کرد؛ علاوه بر این انجام فصد به خروج صفرا کمک می کند.نوع پنجم درد مفصل ناشی از افزایش باد یاریح است. فردی که درد مفصل دارد معمولا از درد چرخشی در مفصل ها گله مند است یعنی گاهی یک مفصل و زمانی مفصل دیگر دردناک است. احساس سنگینی ندارد بلکه نوعی کشش را در مفصل احساس می کند. درمان این نوع از درد مفصل مشابه مفصل افراد بلغمی است زیرا باد از بلغم تولید می شود.دکتر اسماعیلی با اشاره به این که یک سری درمان های مشترک برای دردهای مفصلی وجود دارد که از جمله آن می توان به مصرف سکنجبین اشاره کرد، می افزاید:سکنجبین اگر زیاد ترش نباشد، دردهای مفصلی را تسکین می دهد. سورنجان نیز چه به شکل خوراکی و چه با استفاده موضعی به تسکین درد کمک می کند. البته مصرف خوراکی آن باید با مشورت پزشک طب سنتی انجام شود.وی با اشاره به این که بیماری هایی مانند روماتیسم، آرتریت، سیاتیک و... نیز در طب سنتی در همین ۵ گروه از بیماری ها تقسیم بندی می شود، می افزاید: این بیماری ها برحسب علایم درمان خاص خود را دارد. به عنوان مثال اگر فردی دچار روماتیسم باشد. براساس این که کدام خلط باعث بیماری شده است، درمان خاص خود را دارد.در بیشتر موارد بیماری های روماتیسمی در واقع علایم دموی و صفراوی دارد یعنی گرم است، ورم دارد، قرمز می شود و بیمار گاهی تب می کند و یا در بیماری آرتروز علایم سردی دیده می شود اما در هر صورت باید طبیب وضعیت بیمار را با دقت بررسی و درمان خاص را تجویز کند.دکتر اسماعیلی می گوید: دیسک کمر و سیاتیک نیز در این تقسیم بندی جا می گیرد.

سیاتیک در طب سنتی به «عرق النساء» معروف است. عرق النساء رگی است که از کمر شروع می شود و از پشت پا تا پنجه می آید.امروزه بیشتر دردهای سیاتیکی به دلیل افزایش سوداست البته نوع بلغمی نیز دیده می شود. انجام فصد و داروهای خاص به پاک سازی سودا در بدن کمک می کند.وی می افزاید: بسیاری از بیماران، با تشخیص و درمان مناسب در طب سنتی دیگر نیازی به عمل ندارند.این متخصص می افزاید: برای بهبود دردهای مفصلی روش های درمانی دیگری نیز وجود دارد. از جمله این روش ها گذاشتن یخ روی مفصل است. در انواع دردهای مفصل دموی و صفراوی که گرم است گذاشتن یخ مسکن خوبی است، اما در انواع بلغمی، سوداوی وریحی این کار مضر است.روش دیگری که به افراد توصیه می شود استفاده از آب درمانی، استخر، سونا و جکوزی است. در این باره نیز باید گفت قدم زدن در آب در بهبود درد مفصل سوداوی مفید است زیرا مفصل این افراد خشکی دارد و آب استخر اگر گرم باشد به تسکین درد کمک می کند اما اگر آب سرد یا هوای استخر مناسب نباشد، وضعیت بیمار بدتر می شود.به افرادی که دچار درد مفصل بلغمی هستند نیز توصیه می شود از سونای خشک استفاده کنند.

چند توصیه در انجام فعالیت های فیزیکی

رمضانی- معمولا افرادی که دچار دردهای مفصلی به خصوص انواع سرد مانند بلغمی، سوداوی و ریحی هستند، نیازی به کاهش فعالیت و استراحت مطلق ندارند. دکتر اسماعیلی متخصص طب سنتی در این باره می افزاید: ممکن است در انواع دموی و صفراوی کاهش حرکت مناسب باشد. از آن جا که حرکت حرارت ایجاد می کند و در نوع دردهای مفصل دموی و صفراوی نباید حرارت بالا برود، بنابراین نداشتن یا کاهش تحرک مناسب است اما در نوع بلغمی، سوداوی و ریحی که بیشتر دیده می شود، اگر فعالیت کمتر شود در واقع حرارت بدن کاهش می یابد. وقتی حرارت بدن به ویژه در مفصل کاهش پیدا کند، وضعیت بیمار بدتر می شود. بنابراین بنا به تشخیص نوع بیماری ما به افرادی که دچار درد مفصل بلغمی، سوداوی و ریحی هستند توصیه نمی کنیم که به عنوان مثال روی صندلی نماز بخوانند یا استراحت مطلق داشته باشند. این افراد باید به فعالیت روزانه خود ادامه دهند و البته از انجام فعالیت های سنگین خودداری کنند.