علی اکبر تیموری

علی اکبر تیموری

تنوع - سرگرمی - گوناگون
علی اکبر تیموری

علی اکبر تیموری

تنوع - سرگرمی - گوناگون

ملاقات با فرازمینی ها _مجهول






ملاقات با فرازمینی ها

نویسنده : فاطمه قاسمی|مترجم
 در تابستان سال 1947‌، یک جسم پرنده ناشناخته در نزدیکی شهر «رازولِ» نیومکزیکو سقوط می‌کند. آن‎هایی که سقوط این جسم ناشناس را از نزدیک می‎بینند، آن را بشقاب‎پرنده توصیف می‎کنند. خیلی زود در شهر، خبر دیده‎شدن بشقاب‎پرنده پخش می‎شود. عده‎ای هم ادعا می‎کنند شخصا شاهد بوده‎اند که آدم‎فضایی‎ها از این سفینه به بیرون کشیده‎ شده‎اند و حالا در منطقه 51نوادا که یکی از مناطق ممنوعه است، نگهداری می‎شوند تا روی آن‎ها تحقیقاتی انجام شود.
  اسرارِ نه‎چندان عجیب سفینه فضایی
این ماجرای هیجان‎انگیز اما خیلی دوام نیاورد چون چند روز بعد در روزنامه‌ها اعلام شد که جسم ناشناس، نوعی بالون هواشناسی بوده‌است و خبری از فضایی‌ها نیست! خب از کجا معلوم؟ بالون هواشناسی می‎تواند فریب دولت باشد برای این‎که مردم نترسند. «ویلیام بریزل» مالک زمینی که سقوط در آن رخ داده‎بود، باقی‎مانده جسم سقوط‎کرده را پیدا کرد. چیزهایی مثل صفحه‎های براق سفت و چسبنده، فلزهای سبک و مقداری کابل. این موارد کشف‎شده حالا تعجب ما را برنمی‎انگیزند ولی در آن زمان، چندان برای مردم شناخته‎شده نبودند و فقط در مواردی خاص به‎کار می‎رفتند. برای همین، دیدنِ آن‎ها مردم را مجاب کرد که با بشقاب‎پرنده طرف هستند و هیچ‎جوره چیزی غیر از آن را باور نمی‎کردند. خب برای آدم‎فضایی‎هایی که از سفینه بیرون افتادند، چه توضیحی وجود دارد؟ آن‎ها درواقع آدمک‎های ساختگی خاکستری‎رنگی بودند که برای تحقیقات، داخل بالون هواشناسی قرار داده شده ‎بودند و از دور، شبیه فضایی‎ها به‎نظر می‎رسیدند.
  روایت یک شاهد عینی
از آن‎جایی که قصه‎های ماورایی خیلی طرفدار دارد و تعداد کسانی که می‎خواهند واقعیت را بدانند زیاد نیست، حادثه رازول تا سال‌ها بعد همچنان مرموز باقی ماند. در سال 1979 یک افسر نیروی هوایی، مسئول رسیدگی به ابعاد مختلف این ماجرا شد و درکمال تعجب اعلام کرد: «آن شیء نه یک بالون هواشناسی، نه موشک و هواپیما و نه هیچ وسیله شناخته‎شده دیگری نبود». استدلال این افسر برای ادعایش هم جالب بود: «وقتی این قطعات را حرارت دادند، گرم نشدند. با وجود بزرگی، وزنی نداشتند و صفحه‎های فلزی به‎رغم نازکی با هیچ وسیله‎ای سوراخ نمی‎شدند». خب، قدرتِ رمز و راز را نباید دست‎کم گرفت وقتی یک مأمور عالی‎رتبه، گول می‎خورد و به‎جای باور کردن تکنولوژی پیشرفته ساخت بالون هواشناسی ترجیح می‎دهد قصه آدم‎فضایی‎ها را باور کند.
  فضایی‎ها در رازول ماندگار شدند!
از آن زمان به بعد، گرچه عده‎ای سعی کردند ماجرای شیء پرنده را توضیح بدهند ولی خیلی فایده‎ای نداشت و شهر رازول حالا با فضایی‎ها شناخته می‎شود. کلی سریال تلویزیونی بر همین اساس، در این منطقه ساخته شده‎است. مردم شهر، سالروز آن سقوط را با برگزاری فستیوال و پوشیدن لباس‌هایی شبیه به فضایی‌ها، جشن می‌گیرند. حتی موزه‌ای هم در رازول ساخته شده‎است که در آن اطلاعاتی درباره فضایی‌ها و حادثه سقوط شیء پرنده به نمایش گذاشته می‎شود.
منابع: ufosecret، wired، lastsecond